Bir düşünün… Yıl 1922. Yorgun, yoksul ama gururlu bir millet… Bir yanda yıllardır süren savaşların yıprattığı bedenler, diğer yanda ise esareti asla kabul etmeyen dimdik duran yürekler. İşte o yüreklerin attığı en güçlü adımlardan biri 30 Ağustos’ta, Dumlupınar’da atıldı.
O gün, Anadolu’nun ufuklarında yalnızca bir ordu değil, bir millet yürüyordu. Kadınıyla, erkeğiyle, genciyle, yaşlısıyla herkes aynı hayali taşıyordu: bağımsızlık. Mustafa Kemal Atatürk’ün “Ya istiklal ya ölüm!” haykırışı, bu milletin kalbine işlenmiş bir yol haritası olmuştu. Ve işte o yol, 30 Ağustos Zaferi’ne uzandı.
30 Ağustos, yalnızca askeri bir zafer değildir. O gün, milletimiz zincirlerini kırmış, geleceğini kendi elleriyle inşa etmiştir. Düşünün, tüfek yok, mermi yok, çoğu zaman ekmek bile yok… Ama umut var, kararlılık var, vatan sevgisi var. İşte zaferi yaratan da bu ruh oldu.
Bugün bizlere düşen, o günün azmini ve direncini unutmamaktır. 30 Ağustos’u sadece bir tarih olarak değil, bir duruş, bir irade, bir onur günü olarak hatırlamaktır. Çünkü bu zafer, bize her daim şunu fısıldar: “Ne olursa olsun, bağımsızlığından vazgeçmeyen bir millet asla yenilmez.”
Bugün, Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü ve tüm kahramanlarımızı minnetle anıyor; bu büyük zaferin gururunu yüreklerimizde hissederek Zafer Bayramı’nı kutluyoruz.
Sabahat Kaya
